Thursday, November 26, 2009

District FUCKING nine!

Πριν από 5 χρόνια, ένας ταλαντούχος ερασιτέχνης σκηνοθετης-animator ονόματι Neil Blombkamp έβγαλε ένα προτζεκτάκι μικρού μήκους με τίτλο "Alive In Joburg". Το κλιπ κέντρισε το ενδιαφέρον του Peter Jackson που προώθησε τον νεαρό σκηνοθέτη να αναλάβει μια ταινία για το Halo, το πιο ΒΑΡΕΤΟ first person shooter που είχα την ατυχία να παίξω σε display του Πλαισίου πριν πέσω σε ναρκοληπτικό σοκ για 3 μήνες. Δόξα το Θεό, το Halo movie ναυάγησε. Αντ' αυτού ο Jackson προτίμησε να δώσει δημιουργική ελευθερία στον Blompkamp να επεκτείνει το "Joburg" σε κανονικού μήκους ταινία. Και έτσι προέκυψε το District Nine, η καλύτερη ταινία που θα δείτε φέτος.

ΝΑΙ, ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ: Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ!

Το concept έχει ως εξής. Ένα τεράστιο εξωγήινο σκάφος έρχεται στη Γη και ακινητοποιείται πάνω από το Γιοχάνεσμπουργκ για 2 δεκαετίες. Οι 1 εκατομμύριο περίπου εξωγήινοι που βρίσκονται μέσα είναι κάτι σαν "γαλαξιακοί" πρόσφυγες που, όπως όλα δείχνουν, έκαναν στάση ανάγκης στον πλανήτη μας. Εμείς φυσικά τους βγάζουμε απ' το σκάφος και τους δείχνουμε τι εστί "ανθρώπινη φιλοξενία": Τους πετάμε σε ένα γκέτο (την District 9) σαν τα ζώα, όπου κατοικούν υπό άθλιες συνθήκες και υπό την φύλαξη μιας αδίστακτης ιδιωτικής στρατιωτικής φίρμας. Όλοι οι ντόπιοι, λευκοί και μαύροι, θέλουν οι να φύγουν οι εξωγήινοι από το Γιοχάνεσμπουργκ και να μεταφερθούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ένας γλοιώδης ρατσίσταρος (προς τους εξωγήινους πάντα) προϊστάμενος της εταιρείας φύλαξης του γκέτο. Κατά τη διάρκεια της μεγάλης επιχείρησης να μετακινηθούν οι εξωγήινοι στο στρατόπεδο, κάνει έφοδο σε μια από τις τρώγλες και ανακαλύπτει...

Αυτά παιδιά. Δε θα πω τίποτε άλλο, αρκετά σας χάλασα από το εργάκι. Πηγαίντε να το δείτε ΣΗΜΕΡΑ! Η ταινία γαμάει πατούρια! Ισορροπεί τέλεια την καταιγιστική δράση, την ωμή βία, τους προσιτούς και ανθρώπινους χαρακτήρες και τα άψογα εφέ με ένα κοινωνικό υπόβαθρο εμφανές, αλλά δυνατό. Είχα τη σπάνια ευκαιρία να δω φαντάρους που ανατινάζονται από εξωγήινα ρομπότ και συγκινητικούς παραλληλισμούς με το Απαρτχάιντ και το Ολοκαύτωμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ!

Θυμάμαι όταν έθαβα το Star Trek και το Transformers 2, μερικοί από σας εντός και εκτός blog είχατε την εξής ανταπόκριση: "Χέσε μας ρε Mikeius! Ταινία με νταπαντούπα πας να δεις. Όταν μπαίνεις στο σινεμά, πρέπει να αφήνεις το μυαλό σου στην πόρτα και απλά να διασκεδάζεις. Δε γίνεται να περιμένεις μια ταινία να έχει εξωγήινους, μπιστολίδια, εφέ, ρομπότ, εκρήξεις, διαμελισμούς πτωμάτων ΚΑΙ να σε συγκινεί κιόλας με ταύτιση στα πρόσωπα και το μήνυμά της!". Ξέρετε τι απαντάω εγώ;


Mια ταινία με καλύτερα ρομπότ από το Transformers, καλύτερη δράση από το Star Trek, περισσότερη βία από το Terminator και καλύτερα εφέ κι απ' τις τρεις. ΟΚ, μπορεί ενίοτε τα διαστημόπλοια να μη φαίνονται 100% ρεαλιστικά. Αλλά όταν ένας C.G.I. εξωγήινος με πλοκάμια για στόμα, που επικοινωνεί με "κλικ" και "γκρου-γκρου" έχει καλύτερη ερμηνεία απ' ότι όλοι οι άνθρωποι του Transformers μαζί, τότε ξέρεις ότι οι εφετζήδες δούλεψαν με μεράκι. Βλέπε και μάθαινε Michael Bay! Όταν χτίζεις ενδιαφέροντες χαρακτήρες για τους οποίους μας καίγεται καρφί, μια σκηνή δράσης αποκτά πολύ μεγαλύτερη αξία. Είμαι ο μόνος που το θυμάται αυτό; Δε θέλουμε 80 εκρήξεις και 100.000 τροχιοδεικτικές σφαίρες να λάμπουν ανά δευτερόλεπτο. Θέλουμε ΝΑ ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΡΙΧΝΟΥΝ Ή ΤΙΣ ΤΡΩΝΕ! Και μη νομίζετε ότι το District Nine θυσιάζει μέρος του θεάματος για να το πετύχει. Μιλάμε για 100% χάρντκορ, "άνω των 18", σφιχτοδεμένη δράση, με βρωμιά και αίμα και λάσπη και ανθρώπινα μέλη να σκορπίζονται σαν κομφετί στο Πατρινό καρναβάλι της βίας!

Φίλε αναγνώστη, γκρεμοτσακίσου και πήγαινε δες την. Μην την κατεβάσεις σε γαμο-torrent ή γαμο-rapidshare. Άνθρωποι δούλεψαν υπερωρίες για να βγει επιτέλους μια αξιοπρεπής ταινία επιστημονικής φαντασίας. Βάλε το χέρι στην τσέπη και σκάστους τα! TRUST ME.

Το ξέρω, φτάνουμε στο τέλος του άρθρου και ακόμα δεν έχει σκάσει το χειλάκι σας. Τέτοιες ταινίες κάνουν κακό στο blog. Είχα ακούσει μεγάλο hype για το District Nine, οπότε μπήκα στην αίθουσα κρατώντας μικρό καλάθι και μεγάλο φτυάρι. Θα μπορούσα τώρα να σας γλυκαίνω με κλασικό εξυπνακίστικο τρολλάρισμα, υπερβολικές παρομοιώσεις, αναφορές σε νοσταλγικό καλτ και ευρηματικές χρήσεις για ανθρώπινα κόπρανα. Αλλά δυστυχώς και ευτυχώς, αυτή τη φορά I 've got NOTHING. Κύριε Blombkamp, συγχαρητήρια. Με βουλώσατε!

Και μια και το 'πα, κάτσε να εκπληρώσω τις απαιτήσεις του συμβολαίου μου.
Εεεε...
- Είσαι πιο απογοήτευση κι από βίντεο της Cytheria που γαμίεται 3 ώρες χωρίς να χύνει σταγόνα.
- Φάε το κατακάθι από φιλτραρισμένο νερό κλύσματος.
- Πιφ και Ηρακλής.

Friday, November 20, 2009

90s: The good, the bad and the ugly

Χμμμ... Καιρό έχω να κανιβαλίσω τα κόπρανά μου με νοσταλγικό 90s άρθρο. Για πάμε!

Η δεκαετία του '90 μας γαλούχησε, μας σημάδεψε, μας μεγάλωσε στα γόνατά της. Μας χάρισε στιγμές ευχάριστης ξενοιασιάς, αλλά και πολλές αρχιδιές που προσπαθούμε ακόμα να ξεχάσουμε. Σήμερα θα δούμε μερικά από τα καλά, τα κακά και τα άσχημα των 90s. Και ναι, οι εισαγωγές μου είναι πάντα τόσο χάλια.


The Good...

MTV
Το ακρωνύμιο σημαίνει Music TeleVision που με τη σειρά του σημαίνει ότι το κανάλι αυτό κάποτε ασχολιόταν με τη ΜΟΥΣΙΚΗ! Κι όμως, παιδιά! Κάποτε τα μόνα "ριάλιτι" στο MTV ήταν το Jackass, το Tom Green Show κι αυτά απλά ήταν γυρισμένα με αυθόρμητο τρόπο. Το μόνο παιχνίδι διαγωνιζόμενων ήταν το Singled Out, που στην ουσία είχε τη Jenny McCarthy να ουρλιάζει για ένα μισάωρο, κουνώντας τα ζουμερά τεράστια μεμέ της. Και μετά, μουσική! Ώρες ατελείωτες μουσική. Με "ανερχόμενους καλλιτέχνες" όπως οι Offspring, οι Soundgarden, οι NWA, ο Tupac και οι Pearl Jam. Ακόμα και η ποπ που έπαιζε ήταν καλή. Αν ζοριστείτε λίγο, θα θυμηθείτε ότι η έννοια της υποχρεωτικά μουνάρας ποπ τραγουδίστριας ή του "ωραίου" ποπ τραγουδιστή δεν υπήρχε τότε. Πάρτε άτομα που έβγαζαν Νο 1 στα charts τη δεκαετία του '90:
1. Everything but the Girl: Το κοριτσάκι που είναι σαν αγοράκι που μόλις βιάστηκε από Καθολικό παπά.
2. Babylon Zoo: Ο καθυστερημένος τραβελόγερος της φάπας που μόλις έκλεψε την περούκα της Πέγκυς Σταθακοπούλου απ' το πλατώ του "Ταύρος με Τοξότη".
3. Vanilla Ice: Τον είδε η Samara και πεθάνε σε 7 μέρες...
Ναι, ήταν σαν γαμώ τη μάνα του Χριστού τους, αλλά αυτό σημαίνει πως ονόματα όπως 2 Unlimited, Doctor Alban, Ace of Base και άλλοι ενίοτε έβγαζαν ΚΑΛΗ ΠΟΠ (με εξαίρεση τον Ice φυσικά). Η νόρμα "μουνί τραγουδίστρια" καθιερώθηκε από τις Spice Girls και τελειοποιήθηκε από Britney και Christina το 2000, με αποτέλεσμα σήμερα η ποπ να είναι ένα μουνί με 2 δάχτυλα να το κρατάνε ανοιχτό που κλάνει και φτύνει μπαλάκια του πινγκ-πονγκ πάνω στη σκηνή. Φυσικά το MTV έχει χαμπαριάσει τον πάτο που πιάνει και εγκαταλείπει το Σαμίνα που λέγεται ποπ μουσική, προβάλλοντας τόσα ριάλιτι που θα έκαναν το Μικρούτσικο να πεθάνει από στέρηση ύπνου. "Κάθε Παρασκευή στο MTV, μη χάσετε το Spinaloga of Love! Οχτώ πουτάνες μαλιοτραβιόνται για το ποια θα φάει την κληρονομιά ενός λεπρού μεγιστάνα με το 'να πόδι στον τάφο. Τελικά ποια θα φύγει από το νησί με ένα κομμάτι της καρδιάς του... ή της μύτης του;"

Videogames
Δύσκολη δουλειά να είσαι game designer στα 90s. Όταν δεν έχεις στη διάθεσή σου μεγάλους και τρανούς υπολογιστές που να μπορούν να επεξεργάζονται 8 τετράκις εκατομμύρια πολύγωνα ανά fempto-second, αναγκάζεσαι να βρεις άλλους τρόπους για να μαγνητίσεις το κοινό. Τότε για να ξεχωρίσει ένα παιχνίδι έπρεπε να έχει δράση με το κιλό, εθιστικό gameplay, έξυπνο στόρι και πολύ χαβαλέ! Σήμερα τα παιχνίδια είναι ο ορισμός της επιχρυσωμένης κουράδας! Η σειρά Metal Gear πλέον έχει περισσότερα cutscenes απ' ότι gameplay. Τα MMORPG έχουν καταντήσει μια αγγαρεία που απλά δεν σου κάνει καρδιά να παρατήσεις, για να μην πάει τσάμπα η επένδυσή σου. Στο Grand Theft Auto 4 δε μπορείς να διαμελίσεις ούτε 3 μπάτσους αν πρώτα δε φροντίσεις να βγεις για ρομαντικό δείπνο με το μαλάκα τον ξάδερφό σου! Χώρια που όλα τα παιχνίδια τερματίζονται για την πλάκα. Το AI των αντιπάλων είναι χαμηλότερο κι από αμοιβάδας και οι λύσεις των γρίφων σου δίνονται από το σημειωματάριο του πρώτου πτώματος που θα συναντήσεις. Θυμάμαι για να τερματίσω το Doom 2 μου 'χε βγει η σούφρα μέσα-έξω σαν προβοσκίδα ελέφαντα! Καλά, για Myst, Riven κλπ δε θέλω ούτε καν να το συζητάω... Σήμερα, το μόνο που χρειάζεται είναι να ακολουθείς τους NPCs από πόρτα σε πόρτα, να γαζώνεις όποιον έχει διαφορετικό χρώμα στολή από σένα και να έχεις το quicksave και το quickload στο δεξί και αριστερό κλικ του mouse αντίστοιχα. ΦΛΩΡΟΙ! Μόνο η σειρά Total War, το Call of Duty Modern Warfare, άντε και το Silent Hill 2 καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Και μετά ύπνος! ΠΡΟΣΟΧΗ γυναίκες, γέροι και λοιποί που δεν νιώθετε γρι από gaming! Κοινώς, ΠΡΟΣΟΧΗ, ιδιοκτήτες Nintendo Wii ανά την Ελλάδα! Δε μιλάω για ΟΜΟΡΦΑ παιχνίδια. Μιλάω για ΚΑΛΑ παιχνίδια. Και για όσους βρίσκονται ακόμα σε δίλημμα για την ποιότητα των videogames στα 90s...
ΠΑΡΕ!
ΠΑΡΕ ΚΙ ΑΛΛΑ!
ΘΕΣ ΚΙ ΑΛΛΑ; ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΘΕΣ, ΕΧΩ ΚΙ ΑΛΛΑ!
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΜΑΛΑΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΙΣΤΗΚΕ ΑΚΟΜΑ...
ΕΙΠΕΣ ΚΑΤΙ;;;

The Bad...

Πιτόγυρο
Το ελληνικό έδεσμα που συντηρεί γενιές φοιτητών δεν ήταν πάντα η απόλαυση που είναι σήμερα. Η "μόδα" του ολοκάθαρου κρέατος, των φρέσκων υλικών και του πιτόγυρου που είναι τυλιγμένο σε 18 διαφορετικά χαρτιά με το λογότυπο του μαγαζιού δεν υπήρχε ούτε για δείγμα πριν το '97-'98. Το σουβλατζίδικο παλιά ήταν αντίστοιχο του βρώμικου. Είχες να επιλέξεις ανάμεσα σε γύρο από ασβό, γύρο από νυφίτσα ή γύρο από Πόκεμον με πρόσθετα υλικά σάπια ντομάτα, 4 ολόκληρα κρεμμύδια και 8 κιλά τζατζίκι μπας και κρυφτεί η σαπίλα της ντομάτας. Εννοείται πως δεν έβαζε πατάτες, δεν έκανε ντελίβερι ή αν έκανε στο χρέωνε έξτρα. Το σουβλατζίδικο το είχε συνήθως ένας λεχρίτης 60χρονος γεροξούρας, που σου έδινε τα ρέστα και μετά σκούπιζε το AIDS του πάνω στην πίτα σου. Φυσικά η υγιεινή του μαγαζιού ήταν τελευταία στην προτεραιότητα, με τον πάγκο να θυμίζει πάτωμα τουαλέτας στο Χαριλάου μετά το ημίχρονο.

Πιπίνια
Ας παραδεχτούμε κάτι. Η γενιά Χ είναι η γενιά της παρθενοπιπιάς και της αγαμίας. Στα 90s οι έφηβοι σταμάτησαν να επιδιώκουν το γαμήσι σε σημείο που οι 70s γονείς μας γελούσαν με την πάρτη μας! Φυσικά ως άντρας θα πω ότι τα κορίτσια το ξεκίνησαν, βάζοντας το μουνί τους πιο πάνω κι απ' το Θεό και ρίχνοντας πιτούρια δεξιά κι αριστερά λες και ήταν ο Μπάστερ Κίτον. Κάθε σχολείο είχε το πολύ 3 σεξουαλικά ενεργές γκόμενες που κλασικά τα είχαν με φαντάρο και μετά το χάος με κεφαλαίο "Χ". Ταυτόχρονα εμείς, μες στην απέραντη σοφία μας, αντί να γίνουμε ΑΝΤΡΑ και να διεκδικήσουμε ενεργά λίγο μουνάκι, αρχίσαμε να υιοθετούμε τον μηχανισμό άμυνας "Χέστηκα! Σ' όποιαν αρέσω!". Η προσπάθεια που καταβάλλαμε για να προσελκύσουμε το αντίθετο φύλο ήταν να καθόμαστε στον καναπέ, να ακούμε Τάκη Φωτίου και Πέτρακα και να περιμένουμε τη μέρα που ένας γερανός θα κατεβάσει μια γκόμενα πάνω στον πούτσο μας. Έτσι, χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες των 2 φύλων, οι έφηβοι των 90s μετεξελίχθηκαν σε 19χρονους και 20χρονους παρθένους, κουβαλώντας σεξουαλικά κόμπλεξ που είχαμε να δούμε απ' το Μεσαίωνα. Σήμερα τα πιπίνια έχουν χάσει την παιδικότητα που είχαμε εμείς και πολλοί τα κατακρίνουν γι' αυτό. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Ο μόνος που μπορεί να κρίνει αντικειμενικά ένα 15χρονο τσουλάκι είναι ένας 15χρονος αυνάνας. Να πα να γαμηθούν τα κοινωνικά πρότυπα! Όταν κατσαρώσει η τρίχα στο μουνί πρέπει να μιλάει η φύση κι όλοι οι υπόλοιποι να στέκονται κλαρίνο! Και έχω να ομολογήσω ότι πλέον τα πράγματα έχουν φτιάξει αρκετά. Εκτός από το λυκειακό σεξ έχει αναβαθμιστή ΚΑΙ ο λυκειακός αυνανισμός. Εμείς βαράγαμε μαλακία έχοντας τη μουνάρα της τάξης στο μυαλό μας. Τώρα ο έφηβος πεο-στίφτης μπορεί να μπει στο Σπέισ-Τιούμπ και στο Δε Μάι Φέις της κάθε πουτανίτσας συμμαθήτριας και να τον παίζει μέχρι να βγάλει σπυριά στα δόντια. Χώρια που πλέον είναι cool να είσαι ροκάς/μεταλάς. Ακόμα κι ο λαρδοκώλης με το σελοτέιπ στα γυαλιά και τη μπλούζα Carcass έχει ζουλήξει ένα va-jay πριν τα 18 του.

Beverly Hills 90210
Αυτή η σειρά δεν είναι απλά κακή με την έννοια "χάλια σενάριο" ή "κλισέ ερμηνείες". Είναι κακή με την έννοια "EEEEVIIIIIIIL! Μουαχαχαχαχαααα!" (ξανά μπαμ, μπουμ, κεραυνοί και εκκλησιαστικό όργανο σε λα δίεση). Πήρε έννοιες όπως "φιλία" και "παρέα" και τις βίασε απ' τα μάτια! Όλοι επηδιόσαντο μεταξύ τους σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς αλλά στο τέλος η παρέα παρέα. Όταν λέω "όλοι" εξαιρώ φυσικά την Donna, τον πιο αντιπαθητικό χαρακτήρα που πέρασε ποτέ από ξένη σειρά. Ήταν τόσο ενοχλητική που θέλω να την καθιερώσω ως την επίσημη μονάδα μέτρησης "ενοχλητικότητας" στο S.I. Να μερικά παράδειγμα ενοχλητικών πραγμάτων στην κλίμακα Donna Martin:
Πέρα όμως απ' τη Donna και τον πολύτιμο υμένα της, η σειρά εξέφραζε όσο κανένας άλλος την καθαρότητα και την πολιτική ορθότητα που προσπαθούσαν οι Αμερικάνοι να μας πλασάρουν στα 90s. "Τα ζευγάρια φιλιούνται, αλλά δεν κάνουν σεξ", "Με μία μπίρα γίνεσαι αλκοολικός", "Αν δείχνεις φίλος, ΕΙΣΑΙ φίλος", "Μπορείς να προδίδεις/κερατώνεις/δολοφονείς τα μέλη της παρέας σου, αρκεί μετά να κάνετε κάτι cool μαζί, όπως να σκεπάσετε την ταμπέλα του Hollywood με το όνομα του λυκείου σας και όλα ξαναφτιάχνουν". Το χειρότερο όμως είναι ότι παρόλα αυτά τα αίσχη, κανένας μα ΚΑΝΕΝΑΣ δε μπορούσε να σταματήσει να βλέπει! Δεν ξέρω τι συμφωνία με το διάολο είχε κάνει ο Spelling, αλλά σεζόν μπαίνει σεζόν βγαίνει, χάφταμε ό,τι σκατά μας σέρβιρε και ζητούσαμε και περίσσεμα.


The Ugly...

Αθήνα
Όποιος έζησε το κέντρο στα 90s ξέρει πολύ καλά πως εκείνη την εποχή η Αθήνα ήταν πραγματικά ο πρωκτός της Γης. Ξεχάστε τα 5-6 νεοκλασικά που έχουμε σήμερα. Τότε, κάθε μα κάθε κτίριο έμοιαζε με τεράστια χημική τουαλέτα. Μοδάτα μαγαζιά τύπου H&M, Bershka κλπ ούτε για αστείο. Τα στενά της Πλάκας ήταν κανονικοί δρόμοι με αυτοκίνητα και βρώμαγαν σα νεκροψία. Η Αρεοπαγίτου ήταν λεωφόρος. Εκεί που τώρα περπατάς και θαυμάζεις το νέο μουσείο, πριν από 15 χρόνια είχαν μποτιλιάρισμα τα Γιούγκο, τα Χιουντάι και τα μουσταρδί κωλο-τρόλεϊ που μας πούλησαν οι Ρώσοι.
ΜΜΜΜ... ΟΜΟΡΦΙΑ!
Στη μεριά του Θησείου ήταν ακόμα χειρότερα. Ξέρετε το κομμάτι της Αρεοπαγίτου που έχει τις καφετέριες και τα γηπεδάκια 5x5, όλοι βολτάρουμε από κει. Θυμάστε τι ήταν παλιά; Όχι; Θα σας θυμίσω εγώ! Ήταν μια αλάνα που παρκάρανε τα φορτηγά τους οι γύφτοι και πούλαγαν κότες! ΚΟΤΕΣ!!! Εντάξει, δε λέω ότι σήμερα η Αθήνα είναι ο επίγειος παράδεισος, με συντριβάνια, κρεμαστούς κήπους και μοντέρνα κτίρια που απορείς πώς στέκονται με τόσο περίεργο σχήμα. Αλλά γαμώ το κέρατό μου, μπορείς να πας σε 2-3 μέρη χωρίς μετά να θέλεις να βάλεις φωτιά στα μάτια σου και να τα θάψεις. Επίσης, πολύ σημαντικό, κάτω απ' την Ακρόπολη πλέον ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΝΕ ΚΟΤΕΣ!!! Πουλάνε μηχανικές κότες με πράσινα LED για μάτια. Πρόοδος.

Ρούλα Κορομηλά
Στην ιστορία της ελληνικής σόου-μπιζ σχεδόν όλοι ήταν κάποια στιγμή πρόθυμοι να πουλήσουν την ψυχή τους στο διάολο. Η Ρούλα Κορομηλά πούλησε την ψυχή της, το σώμα της, τα συναισθήματά της, το πνεύμα της και έριξε και δώρο δυο τσιμπούκια, ένα γαμήσι απ' τον κώλο κι ένα DVD της πρώτης σεζόν Saved By The Bell, έτσι για να κάνει πιο δελεαστική την προσφορά της στον Άρχοντα του Σκότους. Και αν μη τι άλλο ανταμείφθηκε. Παρουσίασε για πολλά χρόνια τον πρωινό καφέ και εκατοντάδες σόου όπως "Μπράβο", "Μραβίσιμο", "Μπράβο, έκανες την τύχη σου", "Μπράβο, είσαι η καλύτερη" και "Μπράβο μαλάκα, μου έγδαρες τον προφυλακτήρα". Μόνο που υπήρχε ένα πρόβλημα: σε αντίθεση με συναδέλφισες σόου-γούμανς όπως η Κουλιανού και η Λογοθέτη (βυζάρες!), η Ρούλα ήταν μια ΜΠΑΖΟΛΑ! Και μάλιστα μια γριά μπαζόλα! Όλος ο αντρικός πληθυσμός την έβριζε αδιάκοπα και της έλεγε να αφήσει τα σόου στα μουνιά και να παρουσιάσει καμιά μαγειρική εκπομπή απ' την κουζίνα της! Και αντί να κρυφτεί στο πιο βαθύ μπουντρούμι της Βαστίλης, τι κάνει η βρωμιάρα; Γυμνή φωτογράφιση!
ΚΑΒΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ... ΜΑΛΑΚΩΣΤΕ!
Χαχαχα! Το είχατε ξεχάσει αυτό ε; Το είχατε θάψει στην πιο απόμακρη γωνιά του μυαλού σας ελπίζοντας να μη βγει ποτέ από εκεί μέσα! Guess again, suckers!

Ευχούληδες
Τη δεκαετία του '90 για κάποιο λόγο υπήρχε τουλάχιστον ένα από αυτά τα εκτρώματα σε κάθε ελληνικό σπίτι. Ο Ευχούλης κυκλοφορούσε στα ψιλικατζίδικα ως κουκλάκι, μπρελόκ, διακοσμητικό μολυβιού και διάφορες άλλες μεταλλάξεις. Δεν ξέρω αν μπορώ ακριβώς να το περιγράψω. Πολύ χοντρικά, ήταν σαν ένα μωρό Σούπερ-Σάγια που έβαψε το μαλλί, έκανε αποτυχημένο μπότοξ και μετά παγιδεύτηκε για 8 ώρες μέσα σε μηχανή σολάριουμ.
Το αποτέλεσμα ήταν ένας φρικαλέος συγγενής του Τσάκι σε χρώμα σκούρο χατζαπλαστί, με ελεφαντίαση στις πατούσες, μάτια τουρλάνοιχτα σαν τον Άλεξ απ' το Κουρδιστό Πορτοκάλι και ένα φο-μπιζού χωμένο στον αφαλό. Χέσε ψηλά κι αγνάντευε! Το κόνσεπτ και καλά ήταν να τον τρίβεις για να σου βγαίνουν οι ευχές, εξ' ου και το όνομα Ευχούλης. ΕΕΕ! "Δεκατριάχρονα κοριτσάκια, τρίψτε με χαμηλά στην κοιλίτσα και θα πραγματοποιήσω όλες σας τις ευχές"...; Τα μουνόπανα μου έκλεψαν την ατάκα!


Credits: Λουκάς για το info περί Θησείου, Χάρης 2 που πρότεινε τη Ρούλα, Βαγγέλης για το "Καθολικός παπάς" joke, Mad για το "κωλο-τρόλεϊ που μας πούλησαν οι Ρώσσοι".

Friday, November 13, 2009

Πού είναι τα ιπτάμενα αμάξια;

Κάθε φορά που γράφω άρθρο και θέλω να προσθέσω μια εικόνα, ο επεξεργαστής κειμένου του blogger με πηδάει ασάλιωτο. Αλλάζει το μέγεθος του κειμένου, τη γραμματοσειρά και προσθέτει μία ή δύο έξτρα κενές γραμμές σε κάθε παράγραφο. Το κινητό μου χάνει το σήμα του κάθε φορά που κρύβομαι πίσω από ένα δέντρο. Το MSN μου έκανε update για να δουλεύει "καλύτερα" και εδώ και δύο μέρες καταφέρνει να μπει online πιο σπάνια κι απ' τη γιαγιά μου. Το XBOX μου διαβάζει τα mpeg αλλά τα παίζει με καθυστέρηση ήχου. Ο φούρνος μου μετά από διακοπή ρεύματος χρειάζεται ειδική διαδικασία reset για να λειτουργήσει πάλι!... Μάλλον καταλαβαίνετε πού το πάω. Η μόνη μου συσκευή που δουλεύει όπως υπόσχεται ο κατασκευαστής είναι το παλιό μπλέντερ της μάνας μου. ΜΠΡΑΒΟ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ! Κατάφερες να φτιάξεις μια μηχανή με σταθερές επιδόσεις και σου πήρε μόνο 50 χρόνια. Και σ' ανώτερα!

Ο νόμος του Moore λέει ότι η υπολογιστική δύναμη των επεξεργαστών σε επίπεδα τσιπ διπλασιάζεται περίπου κάθε 18 μήνες. Αυτό που παρέλειψε να μας πει όμως ο πούστης είναι ότι το εκάστοτε software είναι τόσο βαρύ και bugαρισμένο, που απαιτεί επεξεργαστή με δυνατότητες διπλάσιες συν κάτι ακόμα. Κοινώς, κάθε 18 μήνες φτάνουμε στο ίδιο σημείο αποτυχίας με παλιά, απλά πιο γρήγορα και με ωραιότερα γραφικά.

Δεν υπάρχει πιο τραγικό και ταυτόχρονα πιο αστείο παράδειγμα αυτού του φαύλου κύκλου από τη ρομποτική. Σκεφτείτε το:
Μ.Ι.Τ., 1980: Το ρομπότ κάθεται και τρέμει για 10 λεπτά. Μετά αρχίζει να τσουλάει, αποφεύγει την καρέκλα, ακολουθεί τον τοίχο, αποφεύγει το τραπέζι...
Μ.Ι.Τ., 1990: Το ίδιο.
Μ.Ι.Τ., 2000: Το ίδιο!
Πηγαίντε ΑΥΡΙΟ σε κάποιο εργαστήριο ρομποτικής έρευνας και ζητήστε να σας δείξουν το καλύτερο ρομπότ τους. Θα κάνει ακόμα αποφυγή εμποδίων σε επίπεδες επιφάνειες!



Το βίντεο συμβολίζει τέλεια τη λούπα στην οποία έχουμε πέσει. Χρησιμοποιούμε όλο και πιο περίπλοκη τεχνολογία για να κάνουμε την ίδια χαζομάρα ξανά και ξανά. ΟΚ ΟΚ, δε θέλω να είμαι άδικος. Ας το πάρουμε λίγο σοβαρά. Το πρόβλημα με την καθημερινή τεχνολογία είναι η εφαρμογή της αποκλειστικά και μόνο σε εμπορεύσιμα είδη. Αυτό σημαίνει τρία πράγματα:

Πρώτον, οι χρήσιμες φουτουριστικές ανακαλύψεις που είναι ήδη εδώ, παραμένουν "κλειδωμένες" προς το κοινό επειδή δεν είναι ανταγωνιστικές ή δεν ανταποκρίνονται σε έρευνες των καριόληδων του τμήματος μάρκετινγκ. Δε θέλω το κωλο-iPod μου σε μέγεθος υπόθετου και πιο γυαλιστερό ή πιο άσπρο ή πιο γκέι. Το μόνο που θέλω είναι να κάνω drag and drop τα τραγούδια μου από οποιοδήποτε PC, να πατάω play ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ!!! Δε θέλω το Word μου να έχει 3.000 γραμματοσειρές και νέα χαριτωμένα clip art. Θέλω να ανοίγω κείμενα που ήταν γραμμένα σε παλιότερες εκδόσεις ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ!!! Δε θέλω το DVD μου να δείχνει 5 δευτερόλεπτα animation κάθε γαμημένη φορά που αλλάζω σελίδα στο μενού, ούτε να έχει 80 featurettes για το ποιο αρχίδι έξυσε ο βοηθός οπερατέρ την τέταρτη μέρα των γυρισμάτων. Θέλω απλά να το αγοράζω από οποιαδήποτε χώρα ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ!!! Επίσης, θέλουμε σε όλες τις συσκευές μας τα παρακάτω και ΜΟΝΟ τα παρακάτω: RCA για το A/V, mini-jack για τα ακουστικά, USB για τα δεδομένα και στρογγυλό βύσμα output 500mA για το ρεύμα. Όχι διαφορετικό βύσμα για κάθε εταιρεία και για κάθε μοντέλο. Μόνο με τους φορτιστές που έχουν μαζευτεί σπίτι μου φτιάχνω 15 post-modern γλυπτά για την επόμενη Μπιενάλε!

Δεύτερον, οι αναβαθμίσεις της καθημερινής τεχνολογίας δεν είναι ποτέ άμεσα εφαρμόσιμες για τον κάθε ουγκαμπούγκα που τις αγοράζει. Θα σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: το Word έχει τους λεγόμενους στηλοθέτες, που σου επιτρέπουν να γράφεις κείμενο σε διάφορα σημεία της σελίδας με καλή ευθυγράμμιση. Όποιον έχω δει στη ζωή μου να γράφει στο Word, τοποθετεί τις λέξεις πιο μέσα στη σελίδα ως εξής: space, space, space, space, space, enter, enter, enter, enter, space, space, space... Αυτό τι σημαίνει; Ότι η τεχνολογία "στηλοθέτης" είναι ατελής και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας. Η Microsoft όμως συνεχίζει να την έχει αυτούσια σε κάθε έκδοση του Word. ΓΙΑΤΙ;

Τρίτον, η τακτική "βελτιώνω μια συσκευή απλά χώνοντας περισσότερα μπιχλιμπίδια πάνω" έχει επικρατήσει εις βάρους της πραγματικής αναβάθμισης. Πριν μικρύνεις ΚΙ ΑΛΛΟ το κινητό, βεβαιώσου πρώτα ότι πιάνει σήμα μισό μέτρο κάτω απ' τη γη! Και πριν του βάλεις κάμερα 8 megapixel, βεβαιώσου ότι η 5 megapixel που είχε πριν μπορεί να φωτογραφίσει σε φως χαμηλότερο από αυτό που βγαίνει όταν σκάει πυρηνική βόμβα! Και πριν του βάλεις δυνατότητα αναπαραγωγής βίντεο και κινούμενα screen saver και animation στο μενού, βεβαιώσου ότι η μπαταρία που έχει δεν είναι τρεις γενιές πίσω και αποφορτίζει μετά από μισή ώρα! Κοινώς, αντί να χαραμίζεις χρόνο και μυαλά για να το στολίζεις με μαλακίες, ΚΑΝΤΟ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ!

Η τεχνολογία προχωράει. Αλλά δεν προχωράει με την ταχύτητα και τους τρόπους που όλοι είχαμε πείσει τους εαυτούς μας ότι θα προχωρούσε. Πόσα χρόνια θυμάστε που μας λένε ότι μπορούμε να στήνουμε οικιακό δίκτυο; Δέκα; Δώδεκα; Τελικά το καταφέραμε κουτσά στραβά φέτος με τα Windows 7. ΦΕΤΟΣ! Ακόμα και το ίντερνετ δε βγήκε αυτό που περιμέναμε. Παλιά οι πληροφορίες ήταν δύσκολες να βρεθούν. Τώρα είναι δύσκολο να φιλτραριστούν από τις τσόντες και τις διαφημίσεις καζίνο. Ναι, μπορεί το ίντερνετ να έκανε διαφορά σε μερικές διπλωματικές εργασίες φοιτητών, αλλά αν το πάρεις καθαρά ποσοστιαία, κατέληξε να είναι ακόμα ένα μέσο για να ψωνίζουμε και να βροντάμε μαλακία. Το μόνο που έχει βελτιωθεί αντικειμενικά με την τεχνική πρόοδο είναι η αποτελεσματικότητά μας να ανατινάζουμε τα 10-20 γυναικόπαιδα του 3ου κόσμου, που είχαν το θράσος να επιζήσουν απ' την ελονοσία και το AIDS.

Θυμάστε τις παλιές ταινίες επιστημονικής φαντασίας του '50, που έδειχναν πώς θα είναι το "έτος 2000"; Όλοι είχαν jetpack, αυτόματες κουζίνες, ιπτάμενα αμάξια, ρομπότ που τους έπλεναν τα αρχίδια και πόρτες που άνοιγαν αυτόματα κάνοντας "ΣΣΣσσσ". Αισίως πλησιάζει το 2010... ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ!

Στα 8 μου χρόνια πήρα το πρώτο μου PC. Ήταν ένα 386 στα 33 MHz που αν πάταγες το turbo ανέβαινε στα 133 MHz, με Windows 3.1, πασιέντζα και Word Perfect. Θυμάμαι που όλα έτρεχαν με μέτρια προς χαμηλή ταχύτητα, κρασάροντας κάθε λίγο. Όταν ρωτούσα τον πατέρα μου γιατί, μου απαντούσε: "Όταν βγει το 486, θα δεις. Όλα θα τρέχουν τέλεια". Παίρνουμε λοιπόν το 486 και το ανοίγω με ανυπομονησία. Μαντέψτε τι γινόταν: όλα έτρεχαν με μέτρια προς χαμηλή ταχύτητα, κρασάροντας κάθε λίγο. "Γιατί μπαμπά ξανά τα ίδια;"... "Δεν είναι ξανά τα ίδια, παιδί μου. Τώρα έχουμε σαφώς ΑΝΩΤΕΡΑ προγράμματα... για να τρέχουν με μέτρια προς χαμηλή ταχύτητα, κρασάροντας κάθε λίγο. Νιώσε την πρόοδο"!

Σχεδόν δύο δεκαετίες έχουν περάσει και ακόμα να την νιώσω.
Εκεί που πάω να την αγγίξω λίγο,
το blogger αλλάζει τη στοίχιση του κειμένου χωρίς να έχω πατήσει τίποτα!
Και η πρόοδος εξαφανίζεται.
Σαν τον Κάιζερ Σόζε.

Saturday, November 7, 2009

Μικρές λεπτομέρειες της ζωής Vol. 2

Τέρμα οι γενικότητες του πρώτου άρθρου. Let's get HARDCORE!
(Κοινώς, ή ισχύουν τα παρακάτω ή έχω Tourette's και πρέπει να ανησυχώ...)

- Κάθε φορά που πας να πεις σε μια πρόταση "17ος αιώνας", το μυαλό σου τρώει σκάλωμα αν αυτό σημαίνει 1700 ή 1600 ή 1800 και χάνεις τον ειρμό σου.

- Υπάρχουν 10 με 15 συγκεκριμένα τραγούδια που σε ανατριχιάζουν. Δεν ξέρεις γιατί και δε χρειάζεται να αγαπάς ή να μισείς τα εν λόγω τραγούδια. Απλά σε ανατριχιάζουν. Και 20 χρόνια αργότερα να τα ξανακούσεις, πάλι θα ανατριχιάσεις.

- Όταν μισοκλείνεις τα μάτια σου μπροστά σε φως, βλέπεις μικρά κυκλάκια που αιωρούνται μέσα σε άλλα μικρά κυκλάκια. Μάλιστα μικρός αναρωτήθηκες αν αυτό που βλέπεις είναι κύτταρα ή μόρια.

- Γράφεις με ανεξίτηλο μαρκαδόρο και πριν τον καπακώσεις, παίρνεις μια τζούρα.

- Ξεκολλάς τα στερεοποιημένα κεριά από το πιάτο που τα είχες βάλει να κάψουν το προηγούμενο βράδυ. Για κάποιο λόγο, όσο μεγαλύτερο είναι το κομμάτι που καταφέρεις να ξεκολλήσεις, τόσο πιο όμορφα νιώθεις. Αν μάλιστα ξεκολλήσεις ΟΛΑ τα κεριά μαζί και βγει μια μονοκόμματη μάζα στο σχήμα του πιάτου, ακόμα καλύτερα!

- Χέζεις και η κουράδα κόβεται στα δύο πριν προλάβεις να τη βγάλεις όλη και τσαντίζεσαι γιατί τώρα πρέπει να σκουπίζεσαι κανα μισάωρο.

- Όταν ήσουνα μικρός έστηνες όρθιο το μαξιλάρι σου και έκανες καρατιές πάνω του. ΠΑΡΑΔΕΞΟΥ ΤΟ!

- Απορείς τι ποικιλία καπνίζουν αυτοί που σκέφτονται ονόματα για τα άλογα στις κούρσες: "Και έφυγαν! Προηγείται το Μπλου Ρίμπον και πίσω του ο Αχυρένιος Χίτλερ. Βγαίνει από δεξιά το Στραβό Αλενάκι και περνάει τον Γκόλντμπεργκ. Ακολουθεί η Μαργαρώ και ο Σίφουνας από Τυρί. Στραβό Αλενάκι και Αχυρένιος Χίτλερ για το φίνις!". Πολλά ναρκωτικά...

- Έχεις μπροστά σου το αγαπημένο σου γλυκό, θέλεις να το φας αλλά ταυτόχρονα ένα μικρό μέρος του μυαλού σου θέλει να το τρίψεις στα μούτρα σου ηδονικά... μμμμμ...

- Για κάποιο λόγο το νερό γίνεται πιο ζεστό όταν χαμηλώνεις την ένταση στο ντους.

- Κάνεις ένα cool κασκαντερικό (πχ. πιάνεις στον αέρα ένα ποτήρι που έπεφτε απ' το τραπέζι) και μετά κοιτάς γύρω γύρω να τσεκάρεις αν είδαν οι γύρω πόσο γαμάω ήσουνα, αλλά τελικά διαπιστώνεις ότι δεν το πρόσεξε κανείς και στεναχωριέσαι.

- Αν χέσεις ευκοίλια τραβάς το καζανάκι και χαζεύεις το νερό που από καφέ γίνεται σιγά σιγά διαφανές.

- Πού και πού θα πετύχεις να σε ενοχλεί η λεγόμενη "γενναία μύγα". Μια μύγα που όσο και να τη διώχνεις με το χέρι σου, δε μασάει και προσπαθεί να κάτσει πάνω σου no matter what!

- Όταν ακούς ένα δίσκο, που ο τίτλος του ΔΕΝ είναι ίδιος με έναν απ' τους τίτλους των τραγουδιών, αλλά τον εντοπίσεις σε κάποιο ξέμπαρκο στίχο, αυτόματα χαίρεσαι και ο δίσκος ανεβαίνει λίγο στην εκτίμησή σου.

- Αναρωτιέσαι αν σε όλους τους κάμπους φυσάει τόσο πολύ ή μόνο σε αυτούς που χτίζουμε αεροδρόμια.

- Υπάρχει σίγουρα τουλάχιστον μία στιγμή της ζωής σου όπου μπέρδεψες τους Woody Harleson, Mathew McConaughey και Owen Wilson.

- Όταν ήσουνα μικρός, νόμιζες ότι το μουνί ήταν πιο πάνω και πιο μπροστά απ' ότι είναι στην πραγματικότητα. Δηλαδή περίπου εκεί που είναι το πουλί σου.

- Είσαι σε καφετέρια και γυρνάς από την τουαλέτα στο τραπέζι σου. Στα μισά του δρόμου συνειδητοποιείς ότι έχεις συγχρονίσει το βήμα σου με το μπιτάκι που παίζει, οπότε πρέπει να καταβάλλεις προσπάθεια να το ξε-συγχρονίσεις για να μην φαίνεται στους γύρω ότι περπατάς σαν μοντέλο.

- Φτερνίζεσαι πολύ πνιχτά και ΠΟΛΥ δυνατά και για τα επόμενα 5-6 δευτερόλεπτα πονάει ο πρωκτός σου.

- Βάζεις το ψωμί στη φρυγανιέρα που υποτίθεται πως είναι αυτόματη, αλλά επειδή είσαι ανυπόμονος επιστρέφεις κάθε 20 δευτερόλεπτα να δεις αν είναι έτοιμο, αχρηστεύοντας έτσι το "αυτόματο" concept της φρυγανιέρας.

- Το καυτό κρέας είναι καυτό. Αλλά οι καυτές πατάτες είναι ΠΙΟ ΚΑΥΤΕΣ!

- Γαμάς και έχει μπει αέρας στο μουνί της γκόμενας. Οπότε μόλις σηκωθεί να πάει στο μπάνιο... ΠΡΡΡΛΟΦ ΠΛΟΡΡΡΡΡΦ ΠΛΡΡΡΡΡΡ...

- Κάθεσαι στην άκρη ενός ψηλού μπαλκονιού ή στην κουπαστή ενός πλοίου ή στην αποβάθρα του μετρό και καμιά φορά ακούς μια φωνούλα στο πίσω μέρος του μυαλού σου να σου λέει "πήδα κάτω!".

- Όταν κατουράς γρήγορα επειδή βιάζεσαι να φύγεις, τραβάς το καζανάκι πριν τελειώσεις το κατούρημα, ΛΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΣΕ ΚΑΤΙ!!!

- Κάπου στο δωμάτιό σου ή στο μπάνιο βολοδέρνει μια κολόνια Str8 που σου έφεραν δώρο πριν από 80 χρόνια, δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ αλλά για κάποιο λόγο δεν την πετάς.

- Κλασικοί εφιάλτες: Σε κυνηγάνε και θέλεις να τρέξεις αλλά οι μύες σου δε μπορούν, πέφτεις από ψηλά και ξυπνάς αμέσως πριν σκάσεις στο έδαφος, είσαι σε ένα μικρό ασανσέρ που κατεβαίνει και δε σταματάει στο ισόγειο, συνεχίζει για 40-50 υπόγεια πιο κάτω και τελικά βγάζει σε μια "μυστική" πολυκατοικία που κρυβόταν δίπλα ή "μέσα" στη δικιά σου.

- Όταν ήσουν πολύ μικρός και πρωτοείδες το εξώφυλλο μέταλ δίσκου, τρόμαξες λίγο και μετά ένιωσες τύψεις ότι μπορεί να έγινες σατανιστής που το είδες.

- Πας να κάτσεις στη χέστρα χωρίς να έχεις δει ότι το κάθισμα είναι σηκωμένο και αυτά τα έξτρα 2 εκατοστά που θα διανύσει ο κώλος σου για 2/10 του δευτερολέπτου σου φαίνονται σαν ελεύθερη πτώση από 10 μέτρα ύψος.

- Μερικές λέξεις όταν τις σκέφτεσαι μες στο κεφάλι σου έχουν το δικό τους "χρώμα". Δε χρειάζεται η λέξη να περιγράφει κάποιο αντικείμενο με το συγκεκριμένο χρώμα. Μπορεί να είναι και εντελώς άσχετο, π.χ. κουζίνα = κίτρινο ή Ομόνοια = μπλε.

- Ό,τι ηλικία κι αν έχεις φτάσει, πάντα θα παίζεις με τα χνώτα σου κάνοντας "χου-χου" την πρώτη κρύα μέρα του φθινοπώρου.

- Για κάποιο λόγο, τα καλώδια του PC γίνονται πλεξούδα πίσω από το γραφείο, παρόλο που δεν τα αγγίζεις για μήνες! Λες και περνάει από πίσω απ' το γραφείο ένας Καλικάντζαρος και τα μπερδεύει όταν εσύ κοιμάσαι.

- Έχεις πάνω από δύο γνωστούς που λέγονται Κώστας και Γιώργος και τους μπερδεύεις τα ονόματα, αλλά αυτό γίνεται μόνο με τα "Κώστας" και "Γιώργος". Άλλα κλασικά ονόματα όπως "Νίκος" ή "Γιάννης" δεν τα μπερδεύεις ποτέ.

- Παίρνεις 3 κομμένα νύχια και σχηματίζεις ένα smiley face.

- Ακούς ένα φρεσκοκατεβασμένο τραγούδι ξανά και ξανά στο mp3 player σου και αναπόφευκτα μαθαίνεις τους στίχους όπως ΕΣΥ νομίζεις ότι είναι εκείνη την ώρα. Αλλά μόλις γυρίσεις σπίτι σου και δεις τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ στίχους, τσαντίζεσαι γιατί τα σημεία που δεν είχες εκτιμήσει σωστά πρέπει τώρα να τα μάθεις απ' την αρχή. Νοσταλγικό παράδειγμα: "Transformers! ΟΠΤΙΜΙΤΣ ΜΠΙ ΑΪ!"

- Συνδέεις βύσμα USB στη θύρα του και με το που κάνει αυτό το "κλακ", ηδονίζεσαι λίγο...

- Γαμάς πολλή ώρα στη ζέστη και οι δύο κοιλιές που τρίβονται με τον ιδρώτα αρχίζουν να βγάζουν ήχους κλανιάς. Οπότε η γκόμενα χαμογελάει αμήχανα προσπαθώντας να αλλάξει λίγο στάση.

- Βάζεις μπαταρίες στο τηλεκοντρόλ ή στην ψηφιακή και σκέφτεσαι ότι γεμίζεις καραμπίνα.

- Μια-δυο φορές το χρόνο θα σου κολλήσει το πιο ηλίθιο τραγούδι στον κόσμο, χωρίς καν να το έχεις ακούσει πρόσφατα. Και θα γελάς μόνος σου στο λεωφορείο που το τραγουδάς μες στο κεφάλι σου. Κλασικά υποψήφια για αυτή τη δουλειά:
"Ήρεμα", "Εσύ τι λες" και "Μεσιέ Κανιμπάλ" (και μόλις στα κόλλησα για την υπόλοιπη μέρα. ΧΑΧΑΧΑΧΑ).



Περισσότερες μικρές λεπτομέρειες της ζωής εδώ.

Credits: Παναγιώτης για το "Κώστας vs Γιώργος", Δέσποινα για το "κοιλιές που κλάνουν".

Sunday, November 1, 2009

21+1 γυναικο-συμβουλές που δε θα βρείτε στο Cosmo

Το άρθρο αυτό απευθύνεται στη γυναίκα αναγνώστρια του faeenamalaka. Συμβουλές που θα κάνουν τη ζωή και τη συμβίωσή σου με το αντίθετο φύλο πιο αρμονικές.

Αγαπητή αναγνώστρια:

1. Μείνε στο θέμα! Όταν ξεκινάς να λες μια ιστορία, φρόντισε να την τελειώνεις πριν αρχίσει να διακλαδώνεται σε 188.000 υπο-ιστορίες. "Πήγα σούπερ μάρκετ, πήρα μια μπριζόλα, γύρισα σπίτι, τη μαγείρεψα και την έφαγα και ήταν ωραία"! Όχι "πήγα στο σούπερ μάρκετ, όχι το Βασιλόπουλο που έχουμε δίπλα. Το άλλο, που έχει τον καλό κρεοπώλη. Ξέρεις, εκεί που μένει η Μαρία η Αστραποκλανίδου. Αυτή χώρισε τελικά με τον Σπύρο γιατί δεν άντεχε το σκύλο του. Εκείνο που είναι διασταύρωση γκριφόν με κάτι άλλο και έχει χρώμα καστανό. Όχι ακριβώς καστανό βασικά. Κάτι σαν καφέ του βελανιδιού. Αυτά τα βελανίδια που φυτρώνουν στο δυτικό Βλαδιβοστόκ. Αχ, πότε θα πάμε ένα ταξίιιιιδιιιιιιιιι...;". ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ!!! ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΕΚΕΙ;;; ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ!!!

2. Μην παίρνεις το ασανσέρ για να κατεβαίνεις από τον 1ο στο ισόγειο. Ή τουλάχιστον πάρτο αλλά μετά μη μας το παίζεις καπάτσα και δραστήρια, γιατί σε κάνει να φαίνεσαι ένα ζαχαρένιο ευάλωτο γυναικάκι.

3. Κανένας δε θέλει να ακούσει για το όνειρο που είδες χθες. ΚΑΝΕΝΑΣ! Καταλαβαίνω ότι ένα όνειρο είναι πολύ ενδιαφέρον για σένα που το βλέπεις διότι ακριβώς, δεν το βλέπεις μόνο. Το ζεις! Αλλά για εμάς τους υπόλοιπους είναι εξίσου βαρετό και εκνευριστικό με το CD του Kiss FM που παίζει σε λούπα εδώ και 6 μήνες στη δουλειά μου και κοντεύει να με τρελάνει! Πραγματικά, αν κάποιος μου πρόσφερε πτυχίο ψυχολογίας και έτοιμη στρωμένη δουλειά με γραφείο στο Manhattan, θα την απέρριπτα για να αποφύγω αυτή και μόνο την αγγαρεία!

4. Οι οδηγίες στο γλειφομούνι είναι απόλυτα ευπρόσδεκτες. Κοίτα. Το ξέρουμε ότι η πίπα είναι δύσκολη σαν πράξη για σένα. Αλλά με το που μάθεις να πιπώνεις σωστά ΕΝΑΝ άντρα, τέλειωσε! Πήρες πτυχίο. Εγώ μπορώ να σε κλωνοποιήσω, να μάθω να γλείφω τέλεια τον κλώνο σου μέχρι να χύνει νταμιτζάνες και μετά να έρθω με την ίδια τεχνική σε σένα και να φάω ξύλο! Μην κάθεσαι λοιπόν με τα κανιά σου ανοιχτά και με το αινιγματικό ύφος που λέει: "Να το μουνί. Βρες άκρη". Άνοιξε το ξερό σου και πες καμιά κουβέντα.

5. Μάθε να δέχεσαι κομπλιμέντα. Όταν λέμε "Είσαι πολύ όμορφη σήμερα" δεν εννοούμε "Όλες τις προηγούμενες μέρες ήσουνα μπαζόκαδος από γιαπί στο Μενίδι, αλλά σήμερα το 'σωσες"!

6. Όταν ντύνεσαι σαν πουτάνα, σαν πουτάνα θα σου φέρονται. Ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ. Αν βγαίνεις το βράδυ με πρόκα μαλλί μες στα μούτρα, smoky μάτι, κρίκους-ζάντες και φόρεμα με τον μισό κώλο να κρέμεται απ' έξω, μην ρωτάς μετά πού είναι όλα τα "καλά παιδιά" και γιατί δε σε εκτιμάει κανένας για αυτό που είσαι.

7. Δε θα μας φτάσεις ποτέ στη μαλακία. Όσο κι αν το παίζεις τζόβενο στις αγοροπαρέες σου, ότι και καλά βλέπεις τσόντες από μικρή και αυνανίζεσαι συχνά και άλλα τέτοια, δεν έχει να κάνει. Η μαλακία στον άντρα δεν είναι ούτε αστείο, ούτε κάτι γλυκούλι που κάνουμε για να περνάμε καλά. Είναι σκοτεινό και άρρωστο. Ένας εθισμός που καταλαμβάνει μεγάλο κομμάτι της ημέρας μας, τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην εκτέλεση. Η γυναίκα για να αυνανιστεί θέλει να είναι ζεστά και άνετα, με την ταινιούλα της, το παπλωματάκι της, το μπανάκι της και όλα τα ωραία. Όχι πως δεν απολαμβάνει και ο άντρας τα παραπάνω. Αλλά αν χρειαστεί, μπορεί να βαρέσει μαλακία πίσω από ένα σκουπιδοντενεκέ σε σκοτεινό σοκκάκι, χρησιμοποιώντας για υλικό το τελευταίο φωτορεπορτάζ του Έψιλον με εικόνες από νεκρά παιδιά στο Μπαγκλαντές. Εσύ μπορείς;

8. Η κολλητή σου ήταν και θα είναι πάντα ένα θύμα. Δεν πρόκειται ποτέ να χωρίσει τον μαλάκα γκόμενό της που την καταπιέζει/κερατώνει/βαράει. Πες της να το αποδεχτεί, να γίνει η νοικοκυρούλα που πάντα της άξιζε να γίνει και να σταματήσει να το παίζει επανάσταση μια φορά το τρίμηνο.

9. Όταν χύνω, μη βάζεις το άλλο σου χέρι μπροστά για "ασπίδα". Το σπέρμα είναι ιερό για τον άντρα! Αν δεν έχεις σκοπό να το φιλοξενήσεις στο κορμί σου για τα 30 γαμημένα δευτερόλεπτα που θα δει τον μάταιο τούτο κόσμο, τότε μη μπεις καν στον κόπο να μας κάνεις πίπα/μαλακία. Δε θέλουμε ελεημοσύνες!

10. Μην παίρνεις ταξί για 3 τετράγωνα δρόμο! Είναι ακριβό, είναι ξεφτίλα και δίνεις λεφτά στην πιο μισητή φάρα της Ελλάδας. Να πα να γαμηθεί και ο κυρ-Βασίλης και η μοναδική του εξυπηρέτηση! Και κάτι ακόμα: όταν κάνεις σήμα σε ελεύθερο ταρίφα και αυτός σταματάει, είναι υποχρεωμένος να σε πάει όπου του πεις. ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΜΕΣΑ ΛΟΙΠΟΝ! Δεν του φωνάζεις τον προορισμό απ' το παράθυρο, λες και κάνεις οντισιόν για την κούρσα.

11. Η σωστή πίπα έχει ως εξής: Στοματάκι μέεεεσα, στοματάκι έεεεξω και με το χέρι να ακολουθεί το στόμα με διαφορά φάσης 1/2Τ. Η πίπα "βάζω στο στόμα μόνο το κεφαλάκι, κάθομαι ακίνητη με ύφος "χάρη σου κάνω μαλάκα" και παίζω το υπόλοιπο πουλί με το χέρι μου" είναι μια πίπα αποστειρωμένη και Οργουελική! Μόλις χύσω, βάλε να πιούμε λίγο τζιν της νίκης και πάμε να σκοτώσουμε προλετάριους στην Ανατολασία.

12. Βάλε την κανέλα στον κώλο σου! Δε θέλουμε ούτε τσίχλες κανέλα, ούτε καραμέλες κανέλα, ούτε σαμπουάν κανέλα, ούτε υπόθετο κανέλα. Με εξαίρεση τα σουτζουκάκια και το ρυζόγαλο, η κανέλα είναι απαίσια και αρέσει μόνο σε σένα. Το μόνο που θέλω να μου προσφέρεις απ' την τσάντα σου είναι χαρτομάντηλα, ντεπόν και το κινητό μου που στο έδωσα για να μην το κρατάω όλο το βράδυ.

13. Μην μπεις στον κόπο να μας βαρέσεις σκέτη μαλακία. Εκτιμάμε τον ενθουσιασμό σου, ξέρουμε πού το πας, αλλά αγάπη μου... ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΣΤΕΡ!!! Αν κρατήσεις ατόφια τη μαλακία και δεν την βοηθήσεις με τίποτε άλλο, απλά καταλήγεις να μας εκνευρίζεις γιατί είμαστε μονίμως σε μια κατάσταση "σχεδόν τελειώνω αλλά δεν τελειώνω". Είναι σαν να μας βαράει μαλακία ένας καθυστερημένος, με το αριστερό του χέρι, πάνω σε μονόκυκλο, υπό την επήρεια ψυχοτροπικών μανιταριών, που μόλις έφαγε ντιρέκτ στο σαγόνι από τον Μάικ Τάισον. Το μόνο που θέλουμε να κάνουμε εκείνη την ώρα είναι να σας χώσουμε γονατιά στο λαρύγγι και να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Με 3 παιξιές το 'χουμε! Αν θέλεις να διασκεδάσεις με το πουλί μας, δοκίμασε πρώτα όλα τα υπόλοιπα που δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς γκόμενα και άστο αυτό κάπου στη μέση για "αλατοπίπερο".

14. Πάρε κανα κιλό. Τώρα που έρεψες εν όψει καλοκαιριού, μπορεί να αρέσεις στις φίλες σου τη Ρία και τη Σίλια και τη Μάρη, αλλά μάντεψε σε ποιον ΔΕΝ αρέσεις: σε μένα και τον Μπάμπη και τον Στάθη και τον Νώντα! Το ερωτικό κάλεσμα του ανθρώπου είναι το γυναικείο περπάτημα όταν το κοιτάς από πίσω. Οι λύκοι βγάζουν οσμές, εμείς έχουμε τον κώλο σου που κουνιέται. Αν δεν έχεις τα απαραίτητα κυβικά για να πετύχεις σωστό κούνημα, την έπαθες! Άσε κάτω τη σαλάτα ΤΩΡΑ και πιάσε ένα γλυκό. Φάε ζάχαρη μέχρι να καραμελώσουν τα ζωτικά σου όργανα! Όταν σε πηδάω θέλω να ακούω "πλοφ-πλοφ", όχι "κρακ-κρακ"!

15. Παράτα από τώρα το "ψάξιμο" στη μουσική. Αργά ή γρήγορα, θα καταλήξεις να ακούς ό,τι ακούει και ο γκόμενος/μεγάλος αδερφός/κολλητός DJ που προσπαθεί να στην πέσει γράφοντάς σου CD compilations γιατί κωλώνει να στην πέσει κανονικά. Είμαστε καλύτεροι στη μουσική από σένα. Ξεκινήσαμε πιο μικροί και ασχολούμαστε πιο σοβαρά επειδή... βασικά επειδή και τότε κωλώναμε να στην πέσουμε κανονικά, αλλά δεν έχει σημασία αυτό!!! Σημασία έχει ότι η μπακουριά μας κάνει εκ των πραγμάτων πιο έμπειρους σε μουσική, ταινίες, κόμιξ, RPG, μηχανές, ηλεκτρονικά κλπ. Δέξου το!

16. Δεν υπάρχει "μαλακομαγνήτης". Αυτή η παπαριά ολκής επιστρατεύεται συνήθως από εγωκεντρικές καργιόλες που αρνούνται να κοιτάξουν την πραγματικότητα στα μάτια. "Ρε γαμώτο, έχω κάνει 18 σχέσεις και δεν τα βρήκα με κανέναν απ' τους 18. Τι διάολο, μαλακομαγνήτη έχω;". Εδώ θα αφήσω το λαό να σου απαντήσει με ένα από τα πιο σοφά ρητά του: "Ή στραβός ειν' ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε"! Μάλλον ΕΣΥ είσαι ανίκανη να παραμείνεις συμπαθής σε κάποιον για πάνω από 2 βδομάδες. Ο μαλακομαγνήτης είναι ένα δημιούργημα της φαντασίας, όπως ο Άη Βασίλης ή ο Αβραάμ, με αποκλειστικό σκοπό να πετάξει κάθε ίχνος ευθύνης από πάνω σου.

17. Άσε επιτέλους την καραμέλα "οι γυναίκες είναι πιο ώριμες από τους άντρες". Μου είναι λίγο δύσκολο να σε πάρω στα σοβαρά όταν είσαι 35 χρονών γαϊδούρα και μόλις μου είπες χαχανίζοντας πόσο ερωτευμένη είσαι με τον μαλάκα απ' το Twilight.

18. Το μουνί σου είναι μια χαρά! Σταμάτα να ασχολείσαι με τη σωματική και την ψυχική του υγεία 8 φορές την ημέρα. Πας και στο κοιτάει γιατρός κάθε έξι μήνες και καλά κάνεις. Εμάς ξέρεις τι μας κάνουν τσεκ-απ κάθε έξι μήνες; ΤΙΠΟΤΑ! Μπράβο που προσέχεις την υγεία σου, αλλά τουλάχιστον στο μεσοδιάστημα μην μας τα πρήζεις με τις παράνοιές σου. "Ρεεε, είναι καλά; Δεν ξέρω... Σήμερα μυρίζει και λίγο". ΜΟΥΝΙ ΕΙΝΑΙ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ! Ασχολιόμαστε με τις έννοιες του μουνιού σου 5 μέρες το μήνα, μας φτάνουν, ευχαριστούμε. "Είσαι πολύ μαλάκας Mikeius! Κάτσε να ζήσεις τον πόνο μιας δύσκολης περιόδου και μετά μιλάς"! Κοιτα. Έχω κάτσει ένα μήνα σε ακινησία με θλιπτικό κάταγμα στη σπονδυλική στήλη. Έπαιρνα ενδοφλέβιο κοκτέιλ παυσίπονων σε συνδυασμό με Μεσουλίντ και Λοναρίντ και δε με έπιανε. Δεν ξέρεις τι είναι πόνος. Βούλωνε.

19. Η σωστή στάση στα τέσσερα είναι...
ΕΤΣΙ

ΟΧΙ ΕΤΣΙ ! ! !
Εντάξει; Το εμπέδωσες; Πάμ' παρακάτω.

20. Σταμάτα να παίζεις με το φαΐ σου. Αν συνεχίσεις να μιλάς ασταμάτητα και ταυτόχρονα να ξύνεις με το κουτάλι την πάστα σου χωρίς να την τρως, θα φας κλωτσιά στο μουνί, θα σου πάρω την πάστα και θα αρχίσω να τρέχω. Δέκα ώρες την έχεις μπροστά σου! Ή την τρως ΤΩΡΑ, ή μου τη δίνεις εμένα να σου δείξω εγώ πως τρώνε ένα γλυκό!

21. Μάθε τι σημαίνει "χωρίζω". Δεν θα μείνουμε φίλοι. Φίλους έχω. Αυτά γινόντουσαν μόνο στο "Χτυποκάρδια στο Beverly Hills". Όσο είχαμε σχέση, είχες γραμμένες τις φίλες σου γιατί καλοπερνούσες με την παρέα μου, η οποία φυσικά όντας αντροπαρέα είναι σαφώς ανώτερη απ' τη δικιά σου. Σε καταλαβαίνω. Αλλά τώρα μην περιμένεις να κρατήσουν οι φίλοι μου επαφή με σένα, ούτε να σε δεχτούν πίσω οι δικές σου φίλες με ανοιχτές αγκάλες. Μετά την απομάκρυνση απ' το ταμείο...

22. Τέλος, μην τολμήσεις να πεις ότι δεν κάνεις τίποτα από αυτά που διάβασες. Ξέρω τι comment ετοιμάζεσαι να γράψεις. Το ίδιο παραμύθι μας λένε όλες οι γυναίκες όταν τους πιάνουμε κουβέντα για ένα από τα παραπάνω: "Εντάξει, καλά τα λες, αλλά εγώ το συγκεκριμένο δεν το κάνω". Όποια κι αν ρωτήσουμε, το συγκεκριμένο δεν το κάνει! Γεμίσαμε εξαιρέσεις. Άρα, ή είμαστε όοοοολοι τρελοί και τα βγάλαμε απ' τη στομάχα μας ή όντως τα κάνεις. Και μάλιστα ΟΛΑ!


Έβγαλα και την απάντηση: 15+1 αντρο-συμβουλές που δε θα βρείτε στο Maxim.